+ Mijn Updates
+ Mijn Films
- Info
- Stemmen
- Kopen
- Statistieken
Drama|179 minuten
3,64258 stemmen
+ Mijn stem
74 reacties
Genre:Drama
Speelduur:179 minuten
Alternatieve titels:Drive My Car / ドライブ・マイ・カー
Oorsprong:Japan
Geregisseerd door:RyûsukeHamaguchi
Met onder meer:HidetoshiNishijima, TokoMiura en ReikaKirishima
IMDb beoordeling:
7,5(69.220)
Gesproken taal: Japans, Engels, Indonesisch, Mandarijn, Koreaans, Duits en Kantonees
Releasedatum:24 maart 2022
On Demand:
Bekijk via Pathé Thuis
Bekijk via Videoland
Bekijk via meJane
Bekijk via iTunes
Bekijk via CineMember
Niet beschikbaar op Netflix
Niet beschikbaar op Amazon Prime
Niet beschikbaar op Disney+
Niet beschikbaar op Google Play
Plot Doraibu Mai Kâ
"Go on living."
De theateracteur en regisseur Yûsuke Kafuku is gelukkig getrouwd met de dramaturge Oto tot deze aan een hersenbloeding komt te overlijden. Twee jaar later staat Kafuku op het punt een theaterstuk te regisseren in een theaterfestival in Hiroshima. Voor deze gelegenheid krijgt hij de jonge vrouwelijke chauffeur Misaki toegewezen die zich voornamelijk stilhoudt.
',nextArrow: '
',responsive: [{breakpoint: 767,settings: {slidesToShow: 2.2,slidesToScroll: 2}}]});});
5e in Top 50 beste films uit 2021
55e in Top 100 beste films op Videoland
En in 1 andere toplijst ⇒
Externe links
Volledige cast
Acteurs en actrices
Hidetoshi Nishijima
Yūsuke Kafuku
Toko Miura
Misaki Watari
Masaki Okada
Kōshi Takatsuki
Reika Kirishima
Oto Kafuku
Park Yu-rim
Lee Yoo-na
Jin Dae-yeon
Gong Yoon-su
Sonia Yuan
Janice Chang
Ahn Hwi-tae
Ryu Jong-ui
Perry Dizon
Roy Rossello
Satoko Abe
Yuzuhara
', nextArrow: '
',responsive: [{ breakpoint: 767, settings: {slidesToShow: 2.7,slidesToScroll: 2 }}]});});
Reviews & comments
- 74 berichten
- 11 meningen
* denotes required fields.
* denotes required fields.
- 74 BERICHTEN
- 11 MENINGEN
zoeken in:
Vorige123Volgende
Movsin
-
- 7985 berichten
- 8258 stemmen
24 februari 2023, 20:38 uur
Psychologische en erg gevoelige film. Origineel van verhaalconstructie en meteen zeer zeker gevarieerd.
Film ook over raakpunten tussen mensen. Schuldgevoelens en nood aan bijstand, begrip en troost.
Lijkt aanvankelijk wat langdradig te zullen maar naarmate één en ander wordt verduidelijkt wordt ieder moment interessant en boeiend tot dat de film in het tweede deel je volledig in de ban houdt.
Ook genieten van kleur en beeldcomposities.
Mooi.
frans123
-
- 4168 berichten
- 1090 stemmen
31 december 2023, 04:19 uur
Wat overschatte film vind ik. Traag, monologen van 12 minuten. Heel erg 'het leven is lijden". Kortom hoogdravend.
Tegenvaller.
frans123
-
- 4168 berichten
- 1090 stemmen
31 december 2023, 04:23 uur
rinusman schreef:
Ik heb me die drie uur lang prima vermaakt, maar zou het geen meesterwerk willen noemen.
Helemaal op het eind bleef ik wel met een groot vraagteken zitten. In de laatste scene rijdt de chauffeuse van Kafuku zonder Kafuku zelf in zijn rode Saab samen met de hond van de dramaturg en zijn dove vrouw over een snelweg. ...Die snapte ik echt niet.
Als iemand mij uit kan leggen hoe dit (vermoedelijk) tot stand was gekomen, dan graag.
Zij kocht ook een Saab, was een ander nummerbord., het is een andere hond, geen Retriever.
frans123
-
- 4168 berichten
- 1090 stemmen
31 december 2023, 04:28 uur
Pecore schreef:
(quote)
Volgens mij wil dat shot enkel laten zien dat de hoofdrolspelers in Hiroshima zijn gebleven. De hond is van de dramaturg en zijn dove vrouw, dus die is sowieso in Hiroshima. Dat ze bij Watari in de auto zit betekent dat Watari dus ook in Hiroshima is. Dat Watari in Kafuku's auto zit betekent dat Kafuku ook in Hiroshima is, want hij is vergroeid met zijn auto. Ergens in de finale spreken beiden ook naar elkaar uit dat ze de rest van de tijd zo door gaan blijven leven, dat ze min of meer gedoemd zijn tot elkaar. Het laatste shot bevestigt dat.
Zo zag ik het. Maar ik heb het verhaal niet gelezen en Murakami's wegen zijn soms ondoorgrondelijk.
Fout , fout fout..Die Saab heeft een ander nummerbord.Ze heeft er ook 1 gekocht. .De hond is geen Golden Retriever, maar een ander ras wat er op lijkt. Je hele uitleg klopt voor geen meter. Ze begrijpt dat "welbevinden / geluk in kleine dingen zit: Die Saab , die ze geweldig vindt en een hond.( die op een Retriever lijkt)
Seam
-
- 789 berichten
- 2064 stemmen
27 juli, 01:41 uur
Mooie film, hoewel het middenstuk het minste is. De opening (die overigens verrassend lang duurt) en het laatste uur stelen de show. Op zich dus wel een goede opbouw, want het middenstuk was eigenlijk ook gewoon goed. Er zitten een aantal grandioze scene's, qua filmwerk, dialogen, acteerwerk, alles. Maar tegelijkertijd mis ik toch net het overdonderende gevoel om echt een indruk op me te maken. Misschien moet hij even bezinken, want er zitten zoveel verschillende verhalen in de film, die alleen hun eigen emotionele ruimte nodig hebben.
Zoals eerder hier geschreven slaat de film wel een hele sterke balans tussen de overduidelijke symboliek en de wat minder voor de hand liggende.
Snap overigens wel dat een hoop mensen hier weinig mee aankunnen, het is niet de meest uitnodigende film.
Lavrot
-
- 711 berichten
- 0 stemmen
22 augustus, 00:15 uur
Wat een verschrikkelijk goede film, om en rond dè stad van as en rouw, Hiroshima, waar een rode Saab met het stuur aan de verkeerde kant, voor Japan dan toch, een rit naar de eeuwigheid en terug lijkt te maken om twee getormenteerde zielen rust en bovenal troost te geven. Waanzinnig. Ik heb ademloos zitten kijken, af en toe een traantje weggepinkt, want ach wat had ik te doen met die zwijgzame vrouwelijke chauffeur. Er gebeurt teveel om op te noemen, en er blijft heel veel nog onbegrepen, omdat ieder detail een extra lading en betekenis lijkt te krijgen. Een sigaret is niet zo maar een sigaret. En o wat is gebaren taal oogstrelend en ... veelzeggend. Op naar de volgende kijkbeurt waarin 3 uur voorbij vliegt.
frans123
-
- 4168 berichten
- 1090 stemmen
31 augustus, 14:16 uur
Basto schreef:
Mooi ingetogen drama zoals vooral de Japanners dat goed kunnen. Nu heb ik ook een zwak voor dat land en Hiroshima in het bijzonder. Mede daardoor vond ik de lange speelduur juist wrl prettig.
4*
Is Hiroshima niet 1 groot gat geworden? 😄
stefan dias
-
- 2365 berichten
- 1361 stemmen
3 september, 15:28 uur
Ik heb het mooie (kort)verhaalm van Murakami gelezen en was dan ook geweldig geïnteresseerd in deze film. Maar ik was echt niet mee. Dat Jpanse formalisme: soms werkt het en soms mis ik de trein. Zoals hier. Dat de chauffeur niet veel zin heeft om te praten, tot daar aan toe. Het protocol van heel het repeteren heeft ook nog wel iets bezwerends, repetitiefs. Maar drie uur lang dat hele emoties durven tonen (voor een acteur dan nog) en 'tussen de regels lezen', daar had ik op de duur geen energie meer voor. Misschien op een ander tijdstip, als ik zelf in een andere bui ben, in de bioscoop? Wie weet… Nu even niet.
Lavrot
-
- 711 berichten
- 0 stemmen
17 oktober, 13:09 uur
Gisteren opnieuw in de fascinerende wereld van de rode Saab gedoken. "Kan je me naar een plek brengen waar ik rustig kan nadenken?" - "tok, tok" klinkt het als de chauffeur met haar knokkels op de motorkap tikt, zoals de acteurs doen tijdens de emotieloze repetities na het einde van hun tekst als ware het een "soetra."
Die rode Saab staat symbool voor "warmte, liefde en ... de waarheid." In de Saab wordt altijd de waarheid gesproken! Die Saab brengt Mr Kafuku (geschreven in de twee Japanse karakters van huis en succes, en zijn vrouw Oto heeft als karakter geluid, wat dan weer mooi resoneert met de cassettebandjes) na een lange rit naar de plek des onheils, daar waar de wereld van de chauffeur instortte en waar een diep trauma postvatte. Afijn, eind van het verhaal is dat de boodschap toch voornamelijk gestalte krijgt (in mijn eigen woorden) : "wij zullen het aardse leed doorstaan, het verdriet verwerken en aldus overleven."
Vorige123Volgende